Gminy

Obszar objęty działalnością Lokalnej Grupy Działania „Podkowa” zlokalizowany jest w powiecie zduńskowolskim, położonym w zachodniej części województwa łódzkiego. Do stowarzyszenia należą dwie gminy wiejskie: Zduńska Wola i Zapolice oraz jedna gmina wiejsko – miejska Szadek. Na terenie objętym zasięgiem LGD znajduje się 111 miejscowości wiejskich (Gmina Zduńska Wola- 40, Gmina Zapolice – 25, Gmina Szadek – 46), które zamieszkuje 23 532 osób. Powierzchnia tego obszaru wynosi 344 km2.

W dniu 11 czerwca 2015 r.  odbyło się Walne Zebranie Członków, podczas którego do LGD “Podkowa” dołączyły dwie nowe gminy: Zadzim (gmina wiejska ) i Poddębice (gmina miejsko-wiejska). Dzięki przyłączeniu dodatkowych partnerów obszar lokalnej grupy działania wynosi obecnie 713 km2 a zamieszkuje go 44 700 osób.

ZAPOLICE

Bzyliszek lipiec 2014 rok OK wer Cor 9 (2)Gmina Zapolice leży w środkowej części województwa łódzkiego, w powiecie zduńskowolskim. Graniczy z miastem Zduńska Wola oraz gminami: Zduńska Wola, Sieradz, Widawa i Sędziejowice. Centralnym ośrodkiem gminy jest wieś Zapolice.

Jest jedną z mniejszych obszarowo i liczebnie gmin regionu łódzkiego i ogólnie w kraju. Obszar gminy obejmuje 81 km2, co stanowi 0,44% powierzchni województwa łódzkiego i 21,9% powierzchni powiatu zduńskowolskiego. Gminę zamieszkuje 4 806 osób (dane z 2006 roku).

Na terenie gminy znajduje się 25 miejscowości, z czego 21 posiada status sołectwa.

Historia gminy sięga czasów prehistorycznych. Z badań archeologicznych wynika, że na terenie wsi Strońsko znajdowało się grodzisko, od którego nazwę przejęło jedno z pobliskich wzgórz. Ponadto odnalezione zostały stare cmentarzyska kultury łużyckiej we wsiach Pstrokonie i Rojków. Najcenniejszym zabytkiem na terenie gminy, jest bez wątpienia kościół romański p.w. św. Urszuli i Jedenastu Tysięcy Dziewic w Strońsku. Kościół został wzniesiony w pierwszej połowie XIII wieku i jest jednym z pierwszych ceglanych kościołów w Polsce. Na szczególną uwagę zasługuje, znajdujący się w kruchcie, półkolisty tympanon przedstawiający płaskorzeźbę legendarnego bazyliszka.

Pozostałe obiekty warte zobaczenia to:

  • Cmentarz w Strońsku, gdzie znajduje się kaplica z 1821r. oraz groby żołnierzy poległych we wrześniu 1939 roku;
  • Klasycystyczny pałac z XIX wieku otoczony zabytkowym parkiem w Paprotni;
  • Zespół dworsko-parkowy w Pstrokoniach;
  • Pochodzący z I poł. XIX w. dwór w Kalinowej;
  • Kaplica dworska z XIX w. w Rembieszowie;
  • Bunkry wojenne z 1939 roku znajdujące się na linii Warty, w Beleniu i Strońsku.

Co więcej przez Strońsko przebiega szlak turystyczny (niebieski) prowadzący śladami walk nad Wartą w 1939 roku.

Gmina Zapolice posiada piękny krajobraz. Przez jej teren przepływają dwie największe rzeki województwa: Warta i, wpadająca do niej w Pstrokoniach-Zamościu, Widawka oraz Widełka, maleńka rzeczka mająca swój początek w Ptaszkowicach. Ponadto, w gminie występują obszary objęte ochroną. Park Krajobrazowy Międzyrzecza Warty i Widawki obejmuje 28,4% jej powierzchni. Został utworzony w celu ochrony cennych fragmentów dolin Warty i Widawki, ich dopływów wraz z otoczeniem oraz towarzyszącą im naturalną szatą roślinną. Ponadto w 1998 roku utworzony został rezerwat torfowiskowo-leśny „Korzeń”. Zajmuje 34,93 ha powierzchni i położony jest w granicach PKMWiW. Rezerwat obejmuje kompleks bagien śródleśnych o dużej wartości przyrodniczej. Na terenie gminy znajduje się 50 drzew pomnikowych różnych gatunków.

ZDUŃSKA WOLA

herbGmina Zduńska Wola położona jest wokół miasta Zduńska Wola. Charakteryzuje się jako gmina podmiejska o strukturze rolniczej, a część potrzeb jej mieszkańców zaspokajana jest przez instytucje społeczne, miejskie i powiatowe zlokalizowane na terenie miasta. Ponadto gmina graniczy z gminami: Szadek, Łask, Sędziejowice, Zapolice, Sieradz i Warta. Gmina Zduńska Wola zajmuje 111 km2, stanowi to 0,62% powierzchni województwa łódzkiego i 30,3% powierzchni powiatu zduńskowolskiego. Ludność gminy liczy prawie 11,2 tysięcy mieszkańców.

Na terenie gminy leży 40 miejscowości, 31 z nich to sołectwa. Największe wsie to Czechy i Wojsławice, a najmniejsze – Laskowiec i Andrzejów.

Z terenu gminy Zduńska Wola znane są liczne stanowiska archeologiczne, poczynając od młodszej epoki kamienia (neolitu) po okres późnego średniowiecza i czasów nowożytnych. Na uwagę zasługują liczne znaleziska związane z kręgiem kultury łużyckiej (zwłaszcza z VII-IV w. p.n.e.) i przeworskiej z okresu rzymskiego (I-IV w. n.e.). Niektóre z miejscowości posiadają dość wczesną metrykę o czym świadczą –obok znalezisk archeologicznych- wzmianki w źródłach pisanych.

Najcenniejsze zabytki architektury znajdujące się na terenie gminy to:

  • Drewniany kościół p.w. św. Katarzyny w Korczewie, wzniesiony w 1729 r. z fundacji ks. Grzegorza Paszkowiego, do dziś zachowały się nieliczne fragmenty wyposażenia z XVII-XVIII w.
  • Zespół dworsko-parkowy w Wojsławicach, w skład którego wchodzą: XIX-wieczny Dwór Siemiątkowskich, pałac ostatnich dziedziców Siemiątkowskich z 1900r, zabytkowy park z kompleksem stawów i wyspą na której znajdują się ruiny XVI-wiecznej budowli obronnej. W 1976 roku, w pałacu, została założona Izba Regionalna, której zbiory liczą ok. 5 tys. Eksponatów.

Inne obiekty zabytkowe to:

  • Przydrożna kapliczka z XVII w. z figurką św. Jana Nepomucena w miejscowości Tymienice;
  • Kapliczka z 1947 roku w Czechach – pomnik poświęcony obrońcom granic wsi;
  • Grób żołnierzy polskich z września 1939 roku znajdujący się na cmentarzu w Korczewie;
  • Cmentarze ludności niemieckiej we wsiach Annopole i Zborowskie.

Różnorodne cechy środowiska przyrodniczego predysponują teren gminy do rozwijania turystyki pobytowej czy weekendowej w okresie całego roku. Przez jej obszar przepływają rzeki: Pichna – dopływ Warty, Tymianka – dopływ Grabi i Warta, występują wartościowe zbiorowiska leśne oraz bardzo dobre warunki klimatyczne. Lasy Gminy Zduńska Wola to tradycyjne obszary grzybobrań w sezonie. Dużo lasów oraz czyste rzeki powodują, że środowisko naturalne jest czyste.

Tereny najbardziej atrakcyjne turystycznie znajdują się w okolicach wsi Piaski (część południowo – zachodnia gminy), położonej w pobliżu rzeki Warty. Do terenów atrakcyjnych turystycznie zaliczamy również okolice wsi Wojsławice (część północna gminy), które położone są wśród kompleksów leśnych (rezerwat „Wojsławice”, rezerwat „Jabłecznik”).

SZADEK

herb_szadekGmina Szadek położona jest w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim. Gmina Szadek sąsiaduje od północy z gminą Zadzim, od wschodu z gminą Wodzierady, od południa z gminami Łask i Zduńska Wola, od zachodu z gminą Warta.Gmina posiada dogodne połączenia komunikacyjne z większymi ośrodkami miejskimi w regionie stanowiąc lokalny drogowy węzeł komunikacyjny. W pobliżu miasta przebiega magistrala kolejowa Śląsk-Porty jednak dominujący towarowy charakter przewozów oraz oddalenie stacji kolejowej od miasta (1,5 km) sprawiają, że linia PKP ma niewielkie znaczenie komunikacyjne.Powierzchnia miasta i gminy wynosi 134 km2, natomiast powierzchnia zakreślona granicami administracyjnymi miasta 18 km2. Łącznie na terenie gminy, nie licząc miasta, znajduje się 45 miejscowości. W skład gminy, obok liczącego 2 tys. mieszkańców Szadku, wchodzi 27 sołectw. Na terenie miasta i gminy Szadek zamieszkuje ok. 7 350 osób. Różnice w potencjale demograficznym poszczególnych jednostek są bardzo znaczne. Obok sołectw bardzo małych, liczących zaledwie kilkadziesiąt mieszkańców (Antonin, Kobyla Miejska, Góry Prusinowskie) występują sołectwa liczące ponad czterysta osób (Przatów Górny, Prusinowice). Najwięcej mieszkańców liczą mające podmiejski charakter zabudowy Szadkowice.

Najcenniejsze zabytki architektury na terenie gminy:

  • Zespół kościoła parafialnego w Szadku p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Jakuba Apostoła:
  • Kościół cmentarny p.w. św. Idziego, murowany, wybudowany w latach 1858-1860
  • Kościół ewangelicki w Łobudzicach, obecnie fil. rzymsko-katolicka p.w. św. St. Kostki, murowany, z I poł. XIX w., remontowany w 1986r.,
  • Zespół dworski w Prusinowicach
  • Dwór w Rzepiszewie
  • Spichlerz w Przatowie Górnym

ZADZIM

a_002

Zadzim to prastara osada położona na szlaku handlowym pomiędzy Łęczycą a Sieradzem. Nazwa miejscowości pochodzi od imienia własnego naczelnika rodu pogańskiego. W sąsiedztwie Zadzimia znajduje się wieś Ralewice, której nazwa pochodzi od imienia Ral – syna naczelnika rodu. Zadzim był żywotną osadą usytuowaną wśród borów sosnowo-dębowych, przy trakcie komunikacyjnym Sieradz – Łęczyca. Na miejscu pogańskiej świątyni wybudowano w średniowieczu kościół w stylu romańskim. Pierwsze zapiski o tym kościele pochodzą z roku 1416. Dobra ziemskie na przestrzeni dziejów wielokrotnie zmieniały właścicieli. W wieku XVIII przeszły w ręce Dąmbskich z Lubrańca, a następnie drogą posagu w ręce rodziny Jarocińskich.

Urodzajne gleby oraz wysoka kultura upraw sprawiły, że rolnictwo stanowi podstawę gospodarki gminy. Na obszarze 11 570 ha uprawia się przede wszystkim zboża i ziemniaki, a w produkcji zwierzęcej dominuje produkcja trzody chlewnej i bydła mlecznego. Na lepszych ziemiach w okolicach Zadzimia prowadzi się produkcję nowych odmian sadowniczych, szczególnie jabłoni. Ogółem na terenie gminy znajduje się ponad 1200 gospodarstw rolnych. Wielu rolników specjalizuje się w swojej produkcji i osiąga wysokie wskaźniki ekonomiczne i jakościowe. Niski stopień urbanizacji i nieskażone środowisko dają wyjątkową możliwość do rozwoju ekologicznego rolnictwa i produkcji żywności o najwyższych parametrach jakościowych.

Miejsca warte zobaczenia:

  • późnorenesansowy kościół parafialny pw. św. Małgorzaty w Zadzimiu (1640-42); kościół wzniesiony został na miejscu spalonego kościoła romańskiego;
  • kompleks parkowo-pałacowy w Zadzimiu a w nim aleja dereniowa oraz aleja grabowa w parku zadzimskim, wpisane do rejestru zabytków; kompleks parkowo – pałacowy w Zadzimiu założył w połowie XVIII Karol Dąmbski, pułkownik wojsk koronnych. Pałac wybudowany został w połowie XIX w., w stylu neoklasycystycznym; park ma obecnie charakter krajobrazowy – na jego terenie zachowały się liczne drzewa, stanowiące pomniki przyrody.
  • drewniany kościół pw. św. Mikołaja w Wierzchach (1727)
  • kościół pw. św. Andrzeja w Małyniu (1752)
  • murowany Kościół parafialny pw. św. Rocha w Zygrach (1809)

PODDĘBICE

herb Poddębic

Gmina Poddębice położona jest w centralnej Polsce w Województwie Łódzkim. Sąsiaduje z pięcioma gminami Powiatu Poddębickiego: Dalikowem, Pęczniewem, Uniejowem, Wartkowicami i Zadzimiem. W jej skład wchodzi największa liczba sołectw (49 na 193 w całym powiecie). Zajmuje obszar 22 500 ha. Zamieszkuje ją ponad 16 tysięcy osób, z czego połowa to mieszkańcy Poddębic. Gmina Poddębice posiada dogodne warunki komunikacyjne. Przez miasto przebiega droga krajowa nr 72 i wojewódzka nr 703. W odległości 12 km od miasta znajduje się autostrada A2, a w odległości 37 km Port Lotniczy im. Władysława Reymonta w Łodzi. Poddębice położone są niezwykle malowniczo na wzniesieniu, uwieńczone renesansową sylwetką kościoła. U podnóża rozciąga się rzeka Ner, a wokół pierścień lasów, obejmujący powierzchnię 5 tys. ha. Poddębickie lasy stanowią zielone zaplecze rekreacyjne dla aglomeracji łódzkiej. Miasto Poddębice pełni funkcję powiatowego oraz miejsko–gminnego ośrodka obsługi w zakresie administracji publicznej, oświaty i wychowania, zdrowia i opieki społecznej, finansów i ubezpieczeń, infrastruktury około biznesowej oraz handlu i innych usług.
Od kilku lat gmina realizuje inwestycje, które przyczyniają się do wzrostu gospodarczego miasta nad Nerem oraz zwiększają zainteresowanie mediów lokalnych i ogólnopolskich. W Poddębicach funkcjonuje jedna z największych w Polsce instalacja słoneczna – solary.

Najcenniejsze zabytki architektury znajdujące się na terenie miasta i gminy to:

  • Kościół pod wezwaniem św. Katarzyny w Poddębicach,
  • Kościół ewangelicko-augsburski (obecnie Pijalnia wód), zbudowany w 1871 roku przez ówczesnych właścicieli Poddębic i dziedziców klucza poddębickiego – rodzinę Wyssogota Zakrzewskich (Klemens Wyssogota Zakrzewski), dla przybyłych ze Zachodu osadników niemieckich – sukienników (ok. 1822 roku), którzy przywędrowali do Poddębic w celu ożywienia przemysłowego miasta,
  • Kościół pod wezwaniem św. Mikołaja w Kałowie,
  • Kościół pod wezwaniem św. Michała Archanioła w Niemysłowie.